De donkerrode fluorescentie van de fluoriet van Seilles vertoont twee eminente pieken. Een brede piek zit op de grens van rood en infrarood, tussen 700 nm
en 840 nm. Dit is de fluorescentie van de aanwezige M-centers. M-centers bestaan uit twee F-centers (Farbenzentrum). Dit zijn vacatures in het kristal waar eigenlijk een halogeen-ion zou moeten zitten, fluor in dit geval. Deze lege plekken zijn omgeven door positieve ionen en kunnen daarom gemakkelijk een elektron invangen. Bij aangrenzende F-centers gebeurt ladingscompensatie dan vaak door een metaal- of waterstofion. Het totaal van twee F-centers met een metaalion wordt een M-center genoemd.
Bij 700 nm zien we een schouder op de emissie van de M-centers en ook bij 595 nm en 622 nm zijn twee pieken verenigd. Gorobets schrijft deze toe aan driewaardig europium.
Gemeten met: Ocean Optics USB 4000 spectrometer en een LED lichtbron van 380 nm.
De sterke blauwe fluorescentie van deze fluoriet wordt veroorzaakt door tweewaardige europium dat calcium gedeeltelijk vervangt.
De ruwe data van dit spectrum kan u downloaden door op het icoon rechts te klikken
Fluoriet Seilles, rode fluorescentie
Fluoriet Weardale, blauwe fluorescentie
Het spectrum is hier opgesplitst in secties om meer details te tonen. De emissies van de diverse zeldzame aarden (lanthanoiden) werden geduid volgens de tabellen die gecompileerd werden door Boris S. Gorobets en Alexandre A. Rogojine in 'Luminescent Spectra of Minerals - Reference Book' (Moscow 2002). De benoeming van de emissies is dan ook eerder approximatief dan absoluut.
Fluoriet, var.: yttrofluoriet, Hundholmen, Tysfjord, Nordland, Noorwegen
Villiaumiet, Aris Quarries, Namibië
De fluorescentie van dit mineraal is te wijten aan m-centers. Een m-center is een combinatie van twee f-centers. Deze f-centers zijn plaatsen in het kristalrooster waar een negatief ion ontbreekt én waar een elektron deze vacature opvult.
